مفروضات:
1- "والله و بالله ما در برابر اين قضيه مسئوليم . به خدا قسم مسئوليت داريم . به خدا قسم ما غافل هستيم . و الله قضيه ای كه دل پيغمبر اكرم را امروز خون كرده است ، اين قضيه است . داستانی كه دل حسين بن علی را خون كرده ، اين قضيه است...اگر حسين بن علی بود میگفت اگر میخواهی برای من عزاداری كنی ، برای من سينه و زنجير بزنی ، شعار امروز تو بايد فلسطين باشد." شهید مطهری-عاشورای 1348
2- "آنوقت تلاش ما مسلمين در اين زمينه چه بوده است ؟ به خدا خجالت دارد ما خودمان را مسلمان بدانيم ، خودمان را شيعه علی بن ابی طالب بخوانيم.
3- طبق نص صریح قران مردم نسبت به ایمانشان امتحان می شوند "أحسب الناس أن يتركوا أن يقولوا آمنا وهم لايُفتنون . ولقد فتنا الذين من قبلهم فليعلمن الله الذين صدقوا وليعلمن الكاذبين".
ب) اینکه در برخی از روایات(اگرچه سند قویی ندارد اما جای تامل دارد) آمده است که دسته ای از علما در هنگام ظهور(ذکر نشده است که کدام عالم یعنی عالم دینی، عالم به علم سیاست، عالم به علم جدید یا به اصطلاح علم روز و...) با آن حضرت مخاصمه می کنند یعنی اینکه شرایط آن زمان متفاوت و سخت است. خب من نوعی که در این شرایط، از وضع جامعه و جهان درک درستی ندارم (اگر داشتیم که وضع مسلمین اینگونه نبود!!) چگونه دم از ظهور می زنم؟ چگونه خود را برای ظهور آماده می کنم؟ حالا یکسری دعا هم هر روز، هرشب، هر جمعه....بخوانم.(اگر این مضامین بلند را بدون فهم و درک معانی بخوانم وقت خود را از بین برده ام و جسم خود را آزار داده ام). بعد خود را فریب می دهم: "توفیق نشد". بله توفیق نشد یعنی اینکه شرایط بود اما من گیرنده شرایط نبودم. هر روز خودم را فریب می دهم که خدا توفیق را نصیب ما نکرد. خدا با کسی دشمنی ندارد، خدا یا دائم الفضل علی البریه است یعنی فضل و لطف او همیشگی است یعنی اگر من رشد نمی کنم، اشکال از گیرنده است، نه فرستنده.
شدیدا توصیه می کنم این کلیپ را ببینید
1- "والله و بالله ما در برابر اين قضيه مسئوليم . به خدا قسم مسئوليت داريم . به خدا قسم ما غافل هستيم . و الله قضيه ای كه دل پيغمبر اكرم را امروز خون كرده است ، اين قضيه است . داستانی كه دل حسين بن علی را خون كرده ، اين قضيه است...اگر حسين بن علی بود میگفت اگر میخواهی برای من عزاداری كنی ، برای من سينه و زنجير بزنی ، شعار امروز تو بايد فلسطين باشد." شهید مطهری-عاشورای 1348
2- "آنوقت تلاش ما مسلمين در اين زمينه چه بوده است ؟ به خدا خجالت دارد ما خودمان را مسلمان بدانيم ، خودمان را شيعه علی بن ابی طالب بخوانيم.
اصلا من بايد بگويم بعد از اين داستانی را كه ما از علی بن ابی طالب نقل میكنيم ، حرام است كه ديگر در منابر نقل كنيم كه : روزی علی بن ابی طالب شنيد دشمن به كشور اسلامی حمله كرده است ، و هذا اخو غامد و قد وردت خيله الانبار . بعد فرمود : شنيدهام زينت يك زن مسلمان يا زنی كه در حمايت مسلمانان است را گرفتهاند . شنيدهام دشمن ، سرزمين مسلمين را غارت كرده است ، مردانشان را كشته است ، اسير كرده است ، متعرض زنان آنها شده است ، زيورها را از گوش و دست زنها جدا كرده است . بعد همين علی بن ابی طالب كه ما اظهار تشيع او را میكنيم و نسبت به او حساسيتهای بی معنی و دروغين نشان میدهيم گفت : « فلو ان امرءا مسلما مات من بعد هذا اسفا ما كان به ملوما بل كان به عندی جديرا » (نهج البلاغه ، خطبه . 27) . اگر يك مرد مسلمان با شنيدن اين خبر دق كند و بميرد سزاوار است و مورد ملامت نيست "شهید مطهری-عاشورای 1348
3- طبق نص صریح قران مردم نسبت به ایمانشان امتحان می شوند "أحسب الناس أن يتركوا أن يقولوا آمنا وهم لايُفتنون . ولقد فتنا الذين من قبلهم فليعلمن الله الذين صدقوا وليعلمن الكاذبين".
4- شیعه معتقد است که حسن فعلی با حسن فاعلی در یک جهت باشد. یعنی نمی توان دعا خواند اما تحرکی نکرد. شاهد این مطلب در خود قران است:
فضل الله المجاهدين باموالهم و انفسهم (سوره نساء ، آيه . 95 ) الذين آمنوا و هاجروا و جاهدوا فی سبيل الله باموالهم و انفسهم ( سوره توبه ، آيه . 20 ) و...شاید بشود اینطور از مطالب بالا استنباط کرد:
الف) که اگر همه ما (مسلمین) نسبت به هم با حس مسولیت رفتار می کردیم امروز مسئله فلسطین، قضیه ای حل شده بود، و نه استخوانی در گلو. اول باید از این مسئله سربلند بیرون بیایم، باید یک قدم برداریم تا خدا فرجی در کار حاصل کند. ( نشستیم یک جا و همه، می گوییم تو کجایی تا تو را ببینیم، پس چرا نمی آیی؟؟)
ب) اینکه در برخی از روایات(اگرچه سند قویی ندارد اما جای تامل دارد) آمده است که دسته ای از علما در هنگام ظهور(ذکر نشده است که کدام عالم یعنی عالم دینی، عالم به علم سیاست، عالم به علم جدید یا به اصطلاح علم روز و...) با آن حضرت مخاصمه می کنند یعنی اینکه شرایط آن زمان متفاوت و سخت است. خب من نوعی که در این شرایط، از وضع جامعه و جهان درک درستی ندارم (اگر داشتیم که وضع مسلمین اینگونه نبود!!) چگونه دم از ظهور می زنم؟ چگونه خود را برای ظهور آماده می کنم؟ حالا یکسری دعا هم هر روز، هرشب، هر جمعه....بخوانم.(اگر این مضامین بلند را بدون فهم و درک معانی بخوانم وقت خود را از بین برده ام و جسم خود را آزار داده ام). بعد خود را فریب می دهم: "توفیق نشد". بله توفیق نشد یعنی اینکه شرایط بود اما من گیرنده شرایط نبودم. هر روز خودم را فریب می دهم که خدا توفیق را نصیب ما نکرد. خدا با کسی دشمنی ندارد، خدا یا دائم الفضل علی البریه است یعنی فضل و لطف او همیشگی است یعنی اگر من رشد نمی کنم، اشکال از گیرنده است، نه فرستنده.
شدیدا توصیه می کنم این کلیپ را ببینید
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر