دیروز در حالی که در حال استراحت بودم آخرین قسمت سریال شوق پرواز را دیدم و پس از آن هیچ تصمیمی برای دیدن فیلمی دیگر مانند فیلم آقای بهجت نداشتم اما به هرصورت در سایت youtube نوشتم" آیت الله بهجت". فیلم هایی پیدا شد که یک فیلم توجه مرا جلب کرد که بنام " مستند العبد" نام داشت. در 7 قسمت تهیه شده بود و حاوی مطالب جدید و تازه ای بود که تا حال بخشی از آن را نشنیده بودم.
به جرات می توانم بگویم که این مرد بزرگ را نشناختم و امروزه حسرت دیدار و نصایح او را دارم. شدیدا نیازمند حضور در نماز جماعت ایشان هستم.خداوند ایشان را با پیامبر اکرم محشور بفرماید. این هم لینک آن فیلم:
http://www.youtube.com/watch?v=e1reWJCdObs&feature=related
امروزه بعد از وفات ایشان خیلی ها دم از کرامات و معنویات و ... میزنند در حالی که ایشان، خود، این حرف ها را بیان نمی داشت. از حالات ویژه او صحبت می کنند درحالی که خود، این ها را نمی گفت. (استنباط شخصی): نه اینکه او این کرامات و حالات را نداشت بلکه این گونه مسائل پیش پای او چیزی نبود، موردی نبود، به اصطلاح محلی از اعراب نداشت.
خلاصه کلام او 2 جمله بود: اول: به آنچه علم دارید عمل کنید و دوم: ترک محرمات و انجام واجبات. اینکه ایشان به این 2 نکته توجه دارند، از باب شروع کار است، از باب کلید در ورودی است یعنی اگر کسی واجبات را انجام ندهد و محرمات را ترک نکند چیزی به او داده نمی شود. اما اگر این دو را انجام داد در باز می شود و فیوضات می رسند.
روز حادثه:
اخوی (حاج علی آقا) تا مرا دید گفت شایعه شده که آیت الله بهجت مرحوم شده اند، آماده شوید و برویم منزل ایشان تا کسب خبر کنیم. رفتیم و دیدیم جمعیت اندکی مانند ما منتظر کسب خبرند. هرکس یک چیز میگفت. قرار شد برویم بیمارستان ولیعصر. رفتیم و آنجا هم شلوغ بود اما فهمیدیم که ایشان رحلت کرده اند. شب هنگام مجددا بسوی منزل ایشان حرکت کردیم اما جمعیت شلوغ تر از قبل.
در روز تشییع جنازه به عنوان عکاس وارد مجموعه داخلی حرم شدم. چون صحن را برای ورود مسئولین خالی کرده بودند و اطراف ضریح خالی و جذاب. البته تا آماده میشدم برای عکس گرفتن از ضریح، یکی از سپاهیان بی خبر از عکاسی از جلوی دوربین رد می شد و یا می رفت برای زیارت!. بالاخره آیت الله جوادی نماز را شروع کرد و چه نماز جالب و باحالی بود. (نماز میت برای آیت الله بهجت)
گزارش تصویری:
به جرات می توانم بگویم که این مرد بزرگ را نشناختم و امروزه حسرت دیدار و نصایح او را دارم. شدیدا نیازمند حضور در نماز جماعت ایشان هستم.خداوند ایشان را با پیامبر اکرم محشور بفرماید. این هم لینک آن فیلم:
http://www.youtube.com/watch?v=e1reWJCdObs&feature=related
امروزه بعد از وفات ایشان خیلی ها دم از کرامات و معنویات و ... میزنند در حالی که ایشان، خود، این حرف ها را بیان نمی داشت. از حالات ویژه او صحبت می کنند درحالی که خود، این ها را نمی گفت. (استنباط شخصی): نه اینکه او این کرامات و حالات را نداشت بلکه این گونه مسائل پیش پای او چیزی نبود، موردی نبود، به اصطلاح محلی از اعراب نداشت.
خلاصه کلام او 2 جمله بود: اول: به آنچه علم دارید عمل کنید و دوم: ترک محرمات و انجام واجبات. اینکه ایشان به این 2 نکته توجه دارند، از باب شروع کار است، از باب کلید در ورودی است یعنی اگر کسی واجبات را انجام ندهد و محرمات را ترک نکند چیزی به او داده نمی شود. اما اگر این دو را انجام داد در باز می شود و فیوضات می رسند.
روز حادثه:
اخوی (حاج علی آقا) تا مرا دید گفت شایعه شده که آیت الله بهجت مرحوم شده اند، آماده شوید و برویم منزل ایشان تا کسب خبر کنیم. رفتیم و دیدیم جمعیت اندکی مانند ما منتظر کسب خبرند. هرکس یک چیز میگفت. قرار شد برویم بیمارستان ولیعصر. رفتیم و آنجا هم شلوغ بود اما فهمیدیم که ایشان رحلت کرده اند. شب هنگام مجددا بسوی منزل ایشان حرکت کردیم اما جمعیت شلوغ تر از قبل.
در روز تشییع جنازه به عنوان عکاس وارد مجموعه داخلی حرم شدم. چون صحن را برای ورود مسئولین خالی کرده بودند و اطراف ضریح خالی و جذاب. البته تا آماده میشدم برای عکس گرفتن از ضریح، یکی از سپاهیان بی خبر از عکاسی از جلوی دوربین رد می شد و یا می رفت برای زیارت!. بالاخره آیت الله جوادی نماز را شروع کرد و چه نماز جالب و باحالی بود. (نماز میت برای آیت الله بهجت)
گزارش تصویری:
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر